అచ్చ తెనుగు కథ, 'తలుపు' : తమిళ మూలం - కి. రాజనారాయణన్

ఈ ఎపిసోడ్ లోని కథ 'తలుపు' - తమిళ మూలం రచయిత కి. రాజనారాయణన్. తెలుగు వారైన రాజనారాయణన్ తమిళంలో సుప్రసిద్ధ రచయిత. కేంద్ర సాహిత్య పురస్కార గ్రహీత. ఈ కథను స. వెం రమేశ్ గారు తెలుగులోకి అనువదించారు. ఈ కథ 'తెన్నాటి తెమ్మెర' కథా సంకలనంలో చోటు చేసుకుంది. ఈ సంకలనంలోని కథలన్నీ కూడా తెలుగు మూలాలున్న తమిళ రచయితలు రాసినవి. అన్ని తమిళ మూల కథలను రమేశ్ గారే తెలుగు లోకి అనువదించారు. 'తెన్నాటి తెమ్మెర' - కథాసంకలనం గురించి స. వెం రమేశ్ గారు హర్షణీయంతో చేసిన సంభాషణను మునుపటి ఎపిసోడ్ లో వినవచ్చు. ('తలుపు' ఈ నాటి తమిళనాడులోని తిరునల్వేలి పరిసరాలకు చెందిన కథ. తిరునల్వేలి కరువు ప్రాంతంగా ప్రసిద్ధికెక్కింది. అనేక గొప్ప రచయితలను తమిళ సాహిత్యానికి అందించిన నేల. ఈ కథల్లో ఇంకో ప్రత్యేకత , అనువాదంలో వాడిన ప్రతి పదం , అచ్చ తెనుగు పదం అయి ఉండటం. తెలుగులో మనం వాడటం మరిచిపోయి కోల్పోతున్న దాదాపు ఏడు వందల పదాలను రమేశ్ గారు మనకు గుర్తు చేశారు. ఈ పదాలన్నిటికీ పుస్తకం చివరలో అర్థాలను పొందుపరిచారు. ఈ కథలో వాడిన మనం మరిచిపోతున్న అచ్చ తెనుగు పదాలకు అర్థం షో నోట్స్ లో కింద జత చేయబడింది. ఈ ఎపిసోడ్ పై మీ అభిప్రాయాన్ని వాయిస్ మెసేజ్ ద్వారా తెలియచేయటానికి ఈ లింక్ ను ఉపయోగించండి. https://www.speakpipe.com/Harshaneeyamకథలో వాడిన కొన్ని తెనుగు పదాలకు అర్థాలు తూరాకు = టికెట్ పాత తరి గార ఇల్లు = పాత కాలపు గచ్చు ఇల్లు తెరువు = వీధి నిప్పు పెట్టి = అగ్గి పెట్టె తోమమయిందని = శుభ్రపడిందని గాసిపడి = శ్రమ పడి ఇచ్చుతో = సంతోషంగా వెక్కసపడి = నిష్టూర పడి ఒదవు లేదు = ప్రయోజనం లేదు ఎడువుకొంటున్నప్పుడు = ఏరుకొంటున్నప్పుడు పదరు పుట్టడం = కంపించడం అలమట = దుఃఖం ఏ మందలా లేదు = ఏ సమాచారం లేదు. జీరాపి నెల = కార్తీక మాసం నంజు గాలి = విషపు గాలి తొప్పరగా = బాధగా ఆబగా = ఆత్రంగా విరవిరగా = వేగంగా తలుపు : (తమిళ మూలం - కి రాజనారాయణ్) తలుపు ఆట మొదలయింది. పక్కింటి పిల్లలంతా గోలగోలగా వచ్చి కలుసుకొన్నారు.“అందరూ తూరాకును తీసుకోండీ,” అన్నాడు శీనివాసుడు. వెంటనే, “నాకొకటి నీకొకటి," అంటూ గోల చేసినారు."ఏ ఊరికి కావాలి? ఏయ్ ఇలా నెట్టి తోస్తుంటే ఎలా? ఇలాగయితే నేను ఆటకే రాను.”“లేదు లేదు తొయ్యంలే."“సరే ఏ ఊరికి తూరాకు కావాలి?" పిల్లలు ఒకరి మొకాలను ఒకరు చూసుకొన్నారు.ఒకడు  తిన్నెవెల్లికి  అన్నాడు. అంతే, 'తిన్నెవెల్లికి తిన్నెవెల్లికి,' అని కూతపెట్టి కదలినారు అందరూ. లచ్చిమి ఒక గుడ్డతో తలుపును తుడుస్తూ ఉంది. శ్రీనివాసుడు వట్టి చేతులతోనే  తూరాకులను చింపి ఇచ్చినాక  కొందరు తలుపుమీద కెక్కి ఆనుకొన్నారు. కొందరు తలుపును ముందువెనకలకు ఆడిస్తున్నారు. తన మీదకు ఎక్కి తొక్కుతూ, నిలబడిన పిల్లలను, బరువయిన ఆ పెద్ద తలుపు వడివడిగా ఆడించి అలరించసాగింది. తలుపును నెట్టినవాళ్లు తూరాకుల్ని తీసుకొని ఎక్కినారు. “తిన్నెవెల్లి వచ్చేసింది దిగండి," అన్నాడు శీనివాసుడు. ఎక్కినవాళ్లంతా దిగేసినారు.  దిగినవాళ్లు నెట్టసాగినారు. మళ్లా తలుపాట మొదలయింది.అది పాతతరి గార  యిల్లు. పెద్దదయిన ఒంటిరెక్క తలుపును నిలుపుకొని ఉంటుంది. అందులో ఉంటున్న వాళ్ళు ఒకప్పుడు బాగా బతికినవాళ్లే, ఇప్పుడు చితికిపోయినారు. ఆ ఇంట్లోని ఆడపిల్లలో పెద్దదానికి ఎనిమిదేళ్లు, చిన్నది చంకబిడ్డ. అమ్మ చేను పనికి కూలికి పోతుంది. నాన్న మణిముత్తారుకు బతుకుతెరువు కోసం వెళ్తున్నాడు. లచ్చిమీ శ్రీనివాసుడూ కలిసి పసిబిడ్డను చూసుకొంటూ అమ్మచేను నుండి వచ్చేవరకూ తలుపాటను ఆడుకొంటూ ఉంటారు.—ఒకనాడు తెరువులో ఒక నిప్పుపెట్టి అట్టబొమ్మను చూసి తీసుకొనింది లచ్చిమి. అదొక కుక్కబొమ్మ. మురికిగా ఉండేసరికి బొమ్మమీద ఉమ్మేసి పావడతో తుడిచింది. దాంతో అక్కడక్కడా ఉండిన మురికి, బొమ్మంతా అలుముకొనింది. కానీ లచ్చిమికి ఎంతో తనివి, బొమ్మ బాగా తోమమయిందని.బొమ్మను మొకానికి నేరుగా పెట్టుకొని తలను కాస్త వంచుకొని చూసింది. ఆనక తలను ఇంకొకవైపుకు వంచుకొని చూసింది. నవ్వుకొనింది. అది దొరికిన చోట ఇంకెవరయినా ఉన్నారా అని అటూ ఇటూ చూసింది. ఎవరూ లేరు. ఇంటి వైపుకు వడివడిగా గంతులేస్తూ వెళ్లింది, ఇచ్చును తట్టుకోలేక . లచ్చిమి ఇంటికి వచ్చేసరికి శ్రీనివాసుడు చేపట్టుకు ఆనుకొని వాకిలి మెట్ల మీద కూర్చుని ఉన్నాడు. వాడిని చూస్తూనే బొమ్మను వెనుకవైపున దాచి పెట్టు కొంటూ, “రేయ్ నేను ఏం తెచ్చినానో చెప్పుకో చూద్దాం," అనింది. “ఏం తెచ్చినావో...