త్రిపుర గారి 'పాము'

‘త్రిపుర’ పేరు తో కథలు కవిత్వం రాసిన రాయసం వెంకట త్రిపురాంతకేశ్వర రావు గారు, తన విలక్షణమైన కథా శైలి తో ఎందరో అభిమానుల్ని సంపాదించుకోవటమే గాకుండా, అనేక మంది రచయితలకు ఆదర్శంగా నిలిచారు. కథను మీకు పరిచయం చేయడానికి అనుమతినిచ్చిన త్రిపుర గారి కుటుంబ సభ్యులకు కృతజ్ఞతలు. కథను అనల్ప పబ్లిషర్స్ ప్రచురించిన ‘త్రిపుర కథలు ‘ నించి తీసుకోవటం జరిగింది. పుస్తకం కొనాలంటే – https://bit.ly/3mAwFhNశేషాచలపతిరావ్ అద్దంలో చూస్తూ దువ్వుకుంటూ “ఇవాళ నీ పేరు అలఖ్ నిరంజన్” అని చెప్పేడు అద్దంలోని శేషాచలపతిరావ్ తో. అద్దం లోని శేషా….నవ్వి “గొప్ప మజా, స్కౌండ్రల్ , నీసంగతేం చెప్పను. అవును కానీ, నీకు ఎడం పాపిడేమీ బాగులేదు ఇవాళ. కుడి పాపిడిలాగు. టై నాట్ కింద డింపుల్ బాగులేదు. షోల్డర్స్ ఇంకా స్క్వేర్ చెయ్యి” అన్నాడు.విండ్సర్ నాట్ కింద డింపుల్ దిద్ది, పాపిడి కుడిచేసి, మళ్ళీ బ్రష్ చేసి, బుగ్గల్లోని డింపుల్స్ ప్రాక్టీస్ చేసి, అద్దం పక్కని పిన్ చేసి ఉంచిన క్లాస్ రొటీన్ చూశాడు.“మొదటి రెండు పీరియడ్సూ ఉండాలి. మూడు, నాలుగూ స్కిప్ చెయ్యొచ్చు.”హాస్టల్ గేటు దాటుతూ “పవర్, ట్రెచరీ, ఎడ్వంచర్. నేను నేతాజీని, హిట్లర్ ని. వినండి, బుద్దిలేని, బలంలేని బాస్టర్డ్స్……… మిమ్మల్ని హత మార్చేస్తాను. పారా హుషార్…….. లక్షలు లక్షలుగా క్రిముల్లాగ బ్రతుకుతున్న మిమ్మల్ని రూపురేఖలు లేకుండా చేస్తాను……” పిడికిలి బిగపట్టి, హాస్టల్ వేపు కాలేజీవైపు చూపించి గట్టిగా చెయ్యి ఊపేడు.జోరుగా వచ్చే రిక్షాని తప్పించుకుని హిందీలో బూతులు తిట్టేడు.‘మొదటి రెండు పీరియడ్స్ స్కిప్ చెయ్యొచ్చు. దశాశ్వమేథ్ ఘాట్ కి వెళ్తాను’ అని అనుకుంటూనే లైబ్రరీ వేపు తిరిగి, ‘అలఖ్ నిరంజన్! నిన్ను….నన్నే…..నేను డిసీవ్ చెయ్యగలను తెలుసా’ అని లైబ్రరీ వేపు నడవటం మొదలు పెట్టేడు.సెక్షన్ లైబ్రేరియన్ టేబుల్ మీద గుట్టలు గుట్టలుగా రీబైండు చేసిన పుస్తకాల పేర్లు రెజిస్టెర్ లో రాసుకుంటున్నాడు. నేరుగా లోపలికి పోయి బీరువాల్లో పుస్తకాల టైటిల్స్ చూడటం మొదలు పెట్టేడు అలఖ్ నిరంజన్.చీర రెపరెపలు. సున్నితంగా మాటలు.కంటి చివరినుంచి చూస్తే, సెక్షన్ లైబ్రేరియన్ టేబుల్ మీద వేళ్ళు. లేడి…….. జింక…… డీర్.ముఖం తిప్పి చూసేడు. తనవేపే చూస్తూంది ఉమాడే.అప్రయత్నంగా కళ్ళతో నవ్వేడు అలఖ్, అప్రయత్నంగా కళ్ళతో నవ్వడం అలవాటు చేసుకున్న నిరంజన్.హిందీలో అంది : “నా కార్డ్ మర్చిపోయాను. శనివారం త్రివేదీ సెమినార్ లో ఎస్సే సబ్మిట్ చెయ్యాలి. మీకార్డ్ మీద ఛాసర్ మీద బుక్స్ ఏమేనా ఇప్పిస్తారా?”ఆ క్షణంలో చిరునవ్వు మాయమయి పోయింది నిరంజన్ కళ్ళల్లో, క్షణంలో కళ్ళల్లోని నవ్వుని మాయం చెయ్యడం అలవాటు చేసుకున్న అలఖ్ కళ్ళల్లో. ఇంగ్లీషులో అన్నాడు : “కారిడార్ లోకి రండి.”గాజు అద్దాల కిటికీ దగ్గరగా వెళ్ళి, వెనక్కి తిరిగి కోపంగా అన్నాడు, “నా కార్డ్ ఎప్పుడూ జేబులో పెట్టుకుని తిరగను, మీరెవరో నాకింకా బాగా తెలియదు. తెలియని ఆడవాళ్ళందరికీ సహాయం చేసే షివల్రస్ మనిషిని కాను.”ఉమా కళ్ళలో మెరుపులాగా కోపం………“ఇవ్వకపోతే యివ్వనని మృదువుగా చెప్పొచ్చు. గొంతుకలో అంత థండర్ అవసరం లేదు.”విసురుగా చీర మెరుపు మాయమయింది.మళ్ళీ తెర ఎత్తబడింది. తను అనుకోకుండానే అకస్మాత్తుగా. అయితే, తన భవిష్యత్తుకి ఆకారం తానే యిస్తాడు. ఇప్పుడు జరుగుతున్నది తను ఎప్పుడో ఊహించి మనస్సు మారుమూలల్లో తొక్కి పడేసి ఉంచిన నాటకంలోని ఒక భాగం.తెర ఎత్తేసింది కాలం, కాస్త ముందుగానే. అయితే తను ఎప్పుడూ సిద్ధమే. “జగదేవ్…..జగదేవ్…..” “ఈ అల్మైరా తాళాలియ్యి.”తాళాలు తీసుకుని బీరువా తెరిచి రెండు పుస్తకాలు తిరగేశాడు. జగదేవ్ అక్కడే నిలబడ్డాడు.ఒక చివరన ఇషరవుడ్ నావల్ ఒకటి కనిపించింది.“ఇదిగో! నువ్వు అన్నిరకాల మనుషులకి తాళాలిచ్చేస్తావ్. ఎలా అడ్డదిడ్డంగా పెట్టేశారో చూడు. ఈ పుస్తకం యిక్కడేమిటి చేస్తూంది. తీసుకువెళ్ళి ఫిక్షన్లో పెట్టు. మీకు బుద్ధిరాదు. ఎన్నిసార్లు లైబ్రేరియన్ చేత తిట్లు తిన్నా.” జగదేవ్ గొణుక్కుంటూ పుస్తకం తీసుకుపోయేడు.అల్మైరాలోంచి ఛాసర్ మీద లెగూయీ రాసిన పుస్తకం పైకి తీసేడు. కోట్ ప్రక్కకిలాగి, షర్ట్ కి, బెల్ట్ కి మధ్య పుస్తకాన్ని తోసి, మళ్ళీ కోటు గుండీలు పెట్టాడు. ఎడం చెయ్యి అడ్డంగా పెట్టుకుని జగదేవ్ ని పిలిచి తాళాలు యిచ్చేశాడు.కౌంటర్ దగ్గర: “పండిట్జీ, ఇంకా కాస్త విజిలెంట్ గా ఉండాలి. పుస్తకాల దొంగలు ఎక్కువయి పోయారు. ఇవాళ నాకు కావలసినవి ఒకటి కనిపించలేదు. ఇష్యూకూడా అవలేదు. మీరింత ఇనెఫిషెన్ట్ గా ఉంటే మేము కంప్లెయిన్ చెయ్యవలసొస్తుంది.” కోపంగా...