Het onzichtbare is het belangrijkste

Het is in het onderwijssysteem, in de gezondheidszorg, op werkplekken ongelooflijk belangrijk dat er gemeten wordt. Van scores op de toetsen, meetbare gezondheidsklachten tot werkprestaties. Er moet een getal of een meetbare beoordeling geproduceerd worden. En toch is het onzichtbare belangrijker. Zeker als het om uitzonderlijk begaafde mensen gaat. Je kunt intelligentie niet meten, dus wat je met een IQ test meet is heel beperkt. Je kunt de werkelijke kennis, creativiteit, empathie, intuïtie niet meten. Er zijn talloze dingen te bedenken die niet meetbaar zijn. Datgene wat meetbaar is, is uitermate beperkt. Toch worden er zwaarwegende beslissingen op gebaseerd en conclusies getrokken. Toch worden kinderen op grond van deze beperkte middelen wel of niet toegelaten tot een plusklas, vervolgonderwijs of een voorziening. Omdat de meeste mensen de wereld van het onzichtbare niet kunnen voelen en begrijpen, betekent het nog niet dat het er niet is. Als ouder van een uitzonderlijk begaafd kind is het je plicht en je taak om een doorgaande lijn in de ontwikkeling van je kind te bewerkstelligen. Daarvoor heb je juist het onzichtbare nodig!