Rabindranath Tagore cz 2

Krótko, ale bardzo treściwie o eseju Rabindranatha Tagore: Źródła kultury Indii, Wydawnictwo vis-a-vis Etiuda, 2020. W wypowiedzi odwołuję się do wypowiedzi siostry Michaeli Pawlik: np.   https://youtu.be/kIUeMit8ggQ Warto prównać to z esejem Tagore. Źródła kultury Indii to wyraz rozumienia, w któym jest miejsce dla odmienności, równowagi, docenienia obcości. Wypowiedzi siostry Michaeli (oczywiste, że ortodoksyjnie katolickie) są stale oceną wykluczającą odmienność/inność. Co nie jest katolickie, jest tu zawsze traktowane z wyższością; inne - czyli błędne, fałszywe, złe... Takie stanowisko zamienia katolicyzm w zamkniętąa sektę, poza którą nie ma prawdy. Chrzęścijańska pokora powinna uznać wartość odmienności/obcości i umniejszać siebie, a nie utwierdzać się w poczuciu wyższości - błędnym.