Γιάννη Ρίτσου - Τα Πρότυπα, διαβάζουν οι: Κώστας Σοφιανός και Ρένος Αποστολίδης

Τα πρότυπα ...Ποτέ να μην ξεχάσουμε - είπε - τα καλά διδάγματα εκείνα της τέχνης των Ελλήνων. Πάντοτε το ουράνιο δίπλα-δίπλα με το καθημερνό. Δίπλα στον άνθρωπο το ζώο και το πράγμα: ένα βραχιόλι στο βραχίονα της γυμνής θεάς, ένα άνθος πεσμένο στο δάπεδο... Θυμηθήτε τις ωραίες παραστάσεις στα πήλινά μας αγγεία: οι θεοί με τα πουλιά και με τα ζώα - μαζί κ' η λύρα, ένα σφυρί, ένα μήλο, το κιβώτιο, η τανάλια ! Ά, και το ποίημα εκείνο που ο θεός όταν τελειώνη τη δουλειά του βγάζει τα φυσερά του απ΄τη φωτιά, μαζεύει ένα-ένα τα εργαλεία μες στ' αργυρό σεντούκι του, μετά μ' ένα σφουγγάρι σκουπίζει το πρόσωπο, τα χέρια, το νευρώδη του λαιμό, το δασύ στήθος` έτσι καθάριος, ταχτικός, βγαίνει το βράδι στηριγμένος στους ώμους των ολόχρυσων εφήβων - έργα των χεριών του πούχουν και δύναμη και σκέψη και φωνή - βγαίνει στο δρόμο πιο μεγαλόπρεπος απ' όλους ο χωλός θεός, ο θεός εργάτης!